Eén van de bezielde personen die wij mochten ontmoeten tijdens ons werkbezoek aan Portugal, met de 9 voorloperregio’s van het Platform Naar Inclusiever Onderwijs, schreef dit gedicht voor ons en dat delen we graag.
Met veel dank aan David Rodrigues.
“Ik weet niet of het de lucht was
kouder en lichter;
Ik weet niet of het de zon was
die, dichterbij, feller scheen;
Ik weet niet of het was omdat ik dicht bij de ether was
waar de goden wonen;
Ik weet niet wat het was.
Ik weet alleen dat het blauw van de jacarandaboom
terwijl het naar de hemel steeg
transparant, licht en stralend werd.
En ik omhels de stam
van deze hemel op aarde.
Van deze aarde met hemel.”
En in het Engels:
“I don’t know if it was the air
colder and lighter;
I don’t know if it was the sun
which, closer, shone brighter;
I don’t know if it was being close to the ether
where the gods reside;
I don’t know what it was.
I only know that the blue of the jacaranda tree
as it ascended to the sky
became transparent, light, and luminous.
And I embrace the trunk
of this sky on earth.
Of this earth with sky.”
