Mariëlle Verseveld is gezinswerker en procesbegeleider bij Buurtteams Lokalis Buurtteams
Toen ik begon als gezinswerker in De Meern ontdekte ik dat alle scholen bij de verschillende organisaties op jeugd-, zorg- en onderwijsgebied vaste contactpersonen hebben. Zo maakte ik kennis met het samenwerkingsverband en het kernpartnerschap. Dat betekent met elkaar zoveel mogelijk om het kind en het gezin heen gaan staan. Die aanpak sprak me erg aan.
Als gezinswerker ben je een soort intermediair tussen het gezin en de hulpverleners. De uitdaging daarbij is vooral om dichtbij het gezin te blijven, zo veel mogelijk zelf te regelen en niet te veel door te verwijzen. Wanneer ik samenwerk met de consulenten of andere partners kan ik vanuit mijn eigen rol en verantwoordelijkheid vaak snel schakelen en handelen.
Soms hebben een school of ouders al een plan klaar en dan vertraag ik het proces. Niet om de boel te frustreren maar om te kijken of alle benodigde partijen betrokken zijn. Wat alleen dan kun je optimaal recht doen aan de behoefte van het kind. Wanneer dat nog niet het geval is, schakel ik het samenwerkingsverband en mogelijke andere partners in. De rol van vertrager is niet altijd leuk maar wel noodzakelijk. Want uiteindelijk wil iedereen het beste resultaat voor het kind.
Het is fijn om samen te werken. Wanneer de verschillende expertises bij elkaar aan tafel zitten, komen we goed beslagen ten ijs. Er is daarbij geen sprake van een soort competitie. We versterken elkaar en vullen elkaar op een natuurlijke manier aan. Op deze wijze gaan we voor duurzame en breed gedragen oplossingen en voorkomen we ad hoc besluiten. En door deze werkwijze voelen ouders zich ook gehoord.
Een van de uitdagingen is om elkaar in een nog vroeger stadium te vinden. Niet om problemen voor te zijn maar vooral om meer keuzes te hebben qua oplossingsrichtingen en samen ook nieuwe oplossingen te ontwikkelen.