Inmiddels een jaar geleden, de nacht van 5 op 6 april 2020, dat ik plots werd overvallen door hoge koorts en veel pijn. Een besmetting met covid19 bleek. Angst, onzekerheid en verwarring en niet na te vertellen pijnen waren mijn deel. Ik kwam de dagen, weken en maanden door doordat ik de durf had mijn kwetsbaarheden te delen. Terwijl ik de eerste vier maanden niet eens kon praten. Ik zocht wegen om in verbinding te zijn met mijn omgeving en het positieve; en ik vond het! Een stroom van liefde ontstond. Een kaartje, een bos bloemen, een cadeautje, een appje met een mooie quote of foto. Elke dag! Er bleef een lijntje met mijn collega’s van het SWV en via hen ook met jullie! Hoe waardevol is dat. Tranen van dankbaarheid, bij het besef dat ook kaartjes van jullie ib’ers op de mat lagen alsook lieve steunende berichtjes op mijn telefoon verschenen. Dank jullie wel! Het heeft me gesterkt en gaf mij ook perspectief! Stap voor stap pakte ik de afgelopen maanden mijn werkzaamheden weer op. Het is fantastisch om te kunnen schrijven: “Ik ben volledig terug” en nu stroomt mijn mailbox elke week vol met de teksten: “Wat fijn je weer terug te zien!”, “We hebben je gemist”, “Welkom terug”. Voor mij een prachtig teken van “Goed voor elkaar”.
Categorieën
